 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
- Скажы мне‚ тата‚ ці то праўда‚ Што наш народ калісь з пагардай Адкінуў рускае ярмо? Ўхапіўся ён за зброю дружна‚ І залунаў кліч сьмелых‚ мужных: «Лепш сьмерць‚ чым Волю аддамо». - Было‚ сынок... Было ў нас золка‚ Ды раптам залунаў вясёлкай Наш Дваццаць Пяты Сакавік. І радасьць расплылася ў хатах: Вяселяцца хлапцы‚ дзяўчаты‚ А за стырно стаў наш мужык. Але чырвонай бліскавіцай З Масквы ўзьнялася навальніца І засланіла небасхіл. Забіў народ наш на трывогу І засланіў грудзьмі дарогу; На сонцы бліснулі штыхі‚ Гулі гарматы‚ кулі пелі‚ Ад дыму людзі пашарэлі‚ Страчыў няўтомны кулямёт; Крывёю кожны крок быў зьліты‚ Чарнела поле ад забітых - Так бараніўся наш народ. Але ня нам спрыяла доля‚ Не дзеля нас бліснула Воля. Ахвярныя ў зямлю ляглі... Дык вось‚ сынок... Былі гэроі‚ Стаялі да канца са зброяй... Спачылі у сырой зямлі...
Кліўленд - ЗША, лістапад 1962 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|